Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, με τις πιστώσεις εγκεκριμένες και τα εκθέματα ήδη μεταφερμένα, παραμένει κλειδωμένο όχι από έλλειψη πόρων, αλλά από την ακατανόητη καθυστέρηση του Δήμου.
Κι όμως, αυτό το μουσείο δεν είναι απλώς ένας χώρος πολιτισμού. Είναι μια πράξη προσφοράς, ένα όραμα που γεννήθηκε από έναν σπουδαίο άνθρωπο της επιστήμης: τον Αναστάσιο Χρηστομάνο. Χημικός διεθνούς εμβέλειας, αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη και προστασία του φυσικού κόσμου. Το 1953, δημιούργησε το «Εργαστήριον Θαλάσσιας Βιοχημείας και το Υδροβιολογικόν Μουσείον εν Αγίω Γεωργίω Λίμνης Ευβοίας», προσφέροντας τη συλλογή του στον Δήμο Λίμνης με την ελπίδα ότι θα στεγαστεί στο κτήριο Μελά και αποτελέσει φάρο γνώσης και πολιτισμού.
Δυστυχώς, ο Δήμος Λίμνης φαίνεται να αγνοεί αυτό το ανεκτίμητο δώρο. Ενώ όλα είναι έτοιμα – χρηματοδότηση, εκθέματα, υποδομές – η αδράνεια νικά την πρόοδο. Δεν πρόκειται πια για απλή καθυστέρηση. Είναι ασέβεια. Προς τον δωρητή, προς την επιστήμη, προς την κοινωνία που διψάει για γνώση και πολιτισμό.
Ήρθε η ώρα ο Δήμος να σταματήσει να μεταχειρίζεται την πολιτιστική κληρονομιά σαν βάρος και να την αναγνωρίσει ως ευκαιρία. Γιατί η Λίμνη δεν χρειάζεται άλλο ένα απολιθωμένο όραμα. Χρειάζεται ένα μουσείο που να αναπνέει ζωή – τη ζωή που οραματίστηκε ο Χρηστομάνος, και την οποία κάποιοι σήμερα αφήνουν να μαραίνεται.
